terug aan het werk

Eindelijk, weer aan het werk. Het doet echt deugd om mijn gedachten te kunnen verzetten. En geloof mij, daar zorgen mijn leerlingen zeker voor. Ondertussen weet heel de school dat ik zwanger ben dankzij een leerling die tijdens mijn ziekteverlof het een en ander had opgevangen. Natuurlijk moeten ze nu alle 3oo elk detail weten en worden er allerlei namen (of wat ervoor moet doorgaan) voorgesteld. Allemaal vragen ze wanneer ik in bevallingsverlof ga. Zo hard zitten ze met me in. hehe

De misselijkeid is gelukkig aan het wegtrekken alleen op de trein heb ik er nog wat last van. Het geschommel en af en toe een hinderlijke geur zijn voldoende om misselijk te worden. Zeker in een spitsuurtrein is dat niet altijd even aangenaam. Al heeft mijn directeur ervoor gezorgd dat ik volgende week een beetje kan uitslapen en een trein later mag nemen. Het merendeel van mijn examentoezichten begint pas van 10.10. Zalig even langer in bed kunnen blijven liggen. Want de vermoeidheid die blijft wel.

Verder is er niet veel te melden buiten dat ik deze vrijdag 24 jaar word en dat beide ouderparen en de meter en de peter elkaar dan gaan ontmoeten. Niet dat ik een wereldoorlog verwacht of zo maar het is toch even spannend. Ah ja, onze nieuwe matras is vandaag geleverd en onze zetels worden ergens volgende week geleverd. Dan is het huisje helemaal ingericht volgens onze smaak. Dat zal ongeveer nog 3 maand blijven en dan mogen we alweer gaan schuiven om plaats te maken voor het park, de wieg, luiertafel enz. Vandaag is ook het pakket van kind en gezin toegekomen met allerlei informatie over de bevalling en vooral, de aftelkalender. Daar keek ik het meeste naar uit. Per maand vind je er informatie over wat jij doormaakt en wat je baby doormaakt en je kan er steeds iets bijschrijven. Dat komt van pas aangezien ik nog altijd geen babyboek gevonden heb waar je voldoende kan inschrijven. Wie weet voor mijn verjaardag. (stille hint)

kusjes

gerustgesteld

Na de paniek van woensdag volgen nu de rustige dagen. Gisteren moesten we nog even op controle en er werd snel nog een echo genomen om te zien of alles ok was. Deze keer was het vruchtje groot genoeg zodat een inwendige echo niet nodig was. Vanaf nu kan de dokter het vruchtje zien zonder al te veel (onaangename) handelingen. Het was een opluchting om te zien dat alles ok was. Het kindje beweegt goed en veel, heel veel zelfs en lijkt zich niets aan te trekken van het beetje bloed dat zich nog in de baarmoeder bevindt. Geen reden om ongerust te zijn, gelukkig, want dat was ik toch. Nu alles in orde blijkt te zijn en ook de misselijkheid langzaam verdwijnt schiet ik langzaam terug in actie.

Maandag ga ik terug werken en ik kijk er echt naar uit om mijn leerlingen terug te zien. De school zelfs iets minder maar gelukkig heb ik een aantal collega's die me steunen en me verdedigd hebben tegen diegenen die het roddelen niet konden laten, Sarah, Julie, Berthe, Ginette en Karien, heel hard bedankt daarvoor. En ook een dikke merci voor al de mensen die met ons inzaten, het is een ongelofelijk hart onder de riem voor mij dat er zoveel mensen bezorgd zijn. We zullen jullie niet vergeten bij de house-warming.

Verder is er niet al te veel nieuws, ik kan jullie alleen nog melden dat de bevalling is gepland op 30 december of toch daarrond. het vruchtje is nu 4 cm groot en het heeft primitieve armpjes en beentjes en kan die al goed bewegen. Gezien het feit dat het zoveel beweegt vermoed ik dat het de hyperkinetische trekken van Lennert zal hebben. (maar we houden onze vingers gekruisd)

tot de volgende keer
lesley en co