oef

Oef, eindelijk, twee minuutjes rust voor mezelf, laat het huishouden maar even staan zoals het staat, de afwas, was en strijk zullen zeker niet weglopen. Jammergenoeg. Onze Quinten ligt eindelijk in slaap. Hem overdag laten slapen was sowieso al een opgave maar sinds gisteren zit het hummeltje met een goede verkoudheid en veel kan je daar niet aan doen. Na een leven lang alle pijnstillers te hebben uitgeprobeerd ben ik van mening dat niets beter helpt dan een goede nacht slaap ( soms met behulp van een warme wiskey maar kom). Quinten deelt die mening dus niet. Hij hoest zichzelf wakker 's nachts en is dan superkwaad omdat hij wakker is. Meestal valt hij daarna wel terug in slaap, maar de laatste twee nachten dus niet. Ik kom gemiddeld een 5-tal keer per nacht uit bed om hem even te sussen en hem een verhaaltje voor te lezen (dank u Jan voor de mooie kinderboeken). In combinatie met Lennert zijn alles verwoestende gesnurk heb ik dus nachten van gemiddeld 4 tot 5 uur goede slaap. De wallen onder mijn ogen doen elke blauwe vuilzak in het niets verbleken. Maar we slaan er ons wel door. Gisteren zag ik op een of ander vrouwenzender een documentaire over tienermoeders en ik had zoiets van ' als die dat kunnen moet ik dat zeker kunnen' en dat helpt wel. Gelukkig is er Elise die weet wanneer ze moet bellen om te vragen of ze even langs mag komen. Gisteren was dat op het moment waarop ik Quinten met zijn koets is de badkamer wou rijden om hem even te laten slapen. 't Klinkt raar maar dat is de enige kamer met een deur die een beetje geluidsdicht is. Nadat ik bijna 3 kwartier met hem had rondgelopen viel hij eindelijk in slaap met een glimlach op zijn gezicht. Net op dat moment moet de crémeboer zich herinnerd hebben wat een goede klanten wij waren want hij stopte luid klingelend voor onze deur. En we waren weer vertrokken.... Lichtelijk ongerust over het hoesten, de slapeloosheid en de koorts besloten we toch even naar de kinderarts te gaan. (Lennert verdenkt die man er trouwens van homo te zijn vanwege het foute Hawaïhemd en de zonnebankbruine teint) Maar alles was in orde, we moeten hem alleen in het oog houden dat de hoest en de koorts niet erger wordt, en na een weekje zou hij erdoor moeten zijn. We duimen dus.

Ondertussen is de familie nog uitgebreid want mijn nicht, Kelly, heeft ook een zoontje gekregen genaamd Stef en bij Lennert zijn zus is er eentje onderweg, Tel daarbij nog eens Louiske en Jarne die enkele weken voor Quinten zijn geboren en we kunnen spreken van een babyboom. Dus proficiat aan iedereen en vooral aan onze Quinten omdat het toch zo'n geweldig ventje is.

dikke kussen en knuffels

update

Eindelijk nog eens een berichtje na 3 maanden. Diegenen die dachten dat er niets veranderd is ondertussen hebben het zwaar mis. Door een dom, technisch defect kon ik mijn blog niet meer beheren en Lennert heeft een nieuwe pc dus die heeft andere zaken aan zijn hoofd. Maar alles is gemaakt en je zal weer met de regelmaat van de klok iets van ons horen. Ondertussen gaat alles hier gewoon zijn gangetje, voor zover je het gewoon kan noemen.

Onze woonkamer verkeerd in een constante staat van beleg, om van de keuken nog maar te zwijgen. Overal vind je sporen terug van onze Quinten, gaande van pampers tot delicaat gedropte kwakjes spuug. Deze zijn trouwens het vaakst te vinden op de schouders van de achteloze bewonderaars van onze spruit. Het lijkt wel of hij er een sport van maakt . De wasmand puilt uit van hemdjes en truitjes die gered lijken van de Titanic. De gastendoekjes, die we als spuugdoekjes gebruiken, hebben ondertussen het formaat van uit de kluiten gewassen dweilen aangenomen, van absorptievermogen gesproken. De parklegger en de zijn speelmatje vliegen net zoals de pluche kikker elke week in de was wegens niet nader verklaarde witte plekken. ( lees spuug!)

Eigenlijk is het wel supergrappig om te zien hoe alles de weg vindt naar zijn mondje, soms wel via een omweg langs het oog, maar kom. Gisteren schrok hij zich een hoedje toen hij wou proberen hoever zijn vinger in zijn mond kon. Blijkbaar niet zover als hij gehoopt had want meteen kwam de fruitpap mee. Gelukkig al deels verteerd en omdat Quinten nu eenmaal de zoon van zijn vader is kwam de fruitpap op mijn wollen pull terecht.

En inderdaad, we zijn nu al een week bezig met fruitpap, en we mogen zeggen dat het vrij aardig lukt. Het advies om met 1/4 fruitpap te beginnen is natuurlijk niet voor onze zoon. Direct de 2 betterfoods en de hele appel, de hele banaan enz. Beetje bij beetje is niet voor hem weggelegd. En niet alleen in verband met eten. Ook het groeien gaat goed vooruit, 3 weken geleden woog hij 6.400 kg en was hij 63.5 cm groot. Bovendien moest meneer een geweldige show opvoeren voor de dokter van kind en gezin met praten, speken en woeste arm en-beenbewegingen zodat de dokter concludeerde dat het een stevig bazeke is met alles erop en eraan. Alsof we dat nog niet wisten, maar complimentjes kan je nooit genoeg krijgen.

Ook de onthaalmoeder geraakt niet uitgepraat over hem, 't is zo ne lieve, hij eet goed, slaapt wanneer hij moet slapen, e.d. moeke Martine ziet hem in ieder geval graag komen. Wie niet he.

Wat kan ik jullie voor de rest nog meedelen? Ik ben nu opnieuw aan het werk in het VTI in Dendermonde, een light versie van Everberg, maar het is geweldig om opnieuw aan de slag te kunnen. Quinten gaat naar een onthaalmoeder in de buurt en geniet ontzettend van onze wandeling terug naar huis. Vandaag heeft hij trouwens heel de dag buiten gezeten terwijl ik me uitleefde op ons gras en de terrastegels. En ..... hij slaapt al ongeveer een maand door, dus langzaam maar zeker verdwijnen de vuilzakken onder mijn ogen.

Maar ik ga jullie met rust laten voor vandaag en de andere verhalen in de loop van de week erop zetten.

dikke kussen en ga gerust nog eens langs onze fotootjes.